MAĞARA RESİMLERİNDEN GÜNÜMÜZE ULAŞAN DIŞAVURUMCU SANAT

İnsanın varlığıyla yaşıt ve insana ait eylem olan sanat, her çağda dönemde toplumlarda farklı şekillerde kendini göstermiştir. İnsan eliyle, algısıyla çabasıyla şekillenen sanat; en önemli ifade anlatım yöntemlerinden biridir. Bu bağlamda ilk sanat eseri olarak tarihinde yerini almış ilkel insanın sanatı, mağara resimlerinin içinde barındırdığı dışa vurumcu taraf incelenmiştir. Araştırmanın amacı; resimlerinden yola çıkarak yirminci yüz yılın başında Almanya’da ortaya çıkan ekspresyonizm bir diğer adıyla dışavurumcu akımı özellikleri sanatçıların eserlerinin üzerinden incelemelerde bulunmaktır. Ekspresyonizm kendinden önce çıkmış empresyonizm akımının dış dünyayı incelemesi gördüklerini doğrudan sanatına aktarmalarına karşı çıkarak, sanatçının kendi içine döndüğü, nesneleri gördükleri şeyi duygu düşüncelerini aktarmak için kullandıkları akım olmuştur. Mağara resimlerinde doğanın korkutucu gücü karşısında kendisine sığınacak doğaüstü güç arayan aracılığıyla büyü yaptığı yüzyılda savaşların yabancılaşmanın taraflarını etmesine dönüşmektedir. aradan geçen çağlara rağmen etme isteği, dünyaya aktarışı sanata yüklenen anlamın toplumlara medeniyetlere göre anlamları değişiklik gösterilmiştir. Örneğin; Tarih öncesi çağlarda doğayla mücadelesi yaşamının temeliydi. sanatta ihtiyaçları istekleri doğrultusunda icra edilmekteydi. Yaşamın devamı doğaya üstün gelme ihtiyacı, av faaliyetlerinin istedikleri şekilde gerçekleşmesi; doğadan daha büyük güce sığınma ihtiyacını doğurmuştur. Toplumsal inanç ihtiyaç bu avda galip gelindiğini gösteren, amacıyla yapılan duvar resimleridir. Varlığından beri tam tanımı yapılamamış sanatın bahsi örneklerin arttırılmasıyla çağdan modern çağa kadar uğradığı değişim konulmaya çalışılmıştır.